«بله، از رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ ثابت است که ایشان فرمودند: «مسلمانی نیست که نهالی را غرس کند، یا چیزی را بکارد، و پرنده‌ای یا انسانی یا حیوانی از آن بخورد، مگر آنکه به سبب آن برای او صدقه‌ای خواهد بود».
این کِشتی که مسلمان کاشته یا غرس کرده، نخل باشد یا دیگر درختان، برای او پاداش دارد و هر چه از آن برداشته شود، مانند اینکه حیوانی در این سرسبزی [که او ایجاد کرده] بچرد یا پرنده‌ای از آن بخورد، یا انسانی از کنار آن عبور کند و بخورد، برای او صدقه‌ای خواهد بود. و همینطور هرچه از آن چیده شود و به مردم صدقه داده شود و همچنین چیزی که به خانوادهٔ خود بدهد، همهٔ این‌ها از خیری است که از این کاشتنی حاصل می‌شود».
شیخ عبدالعزیز بن باز رحمه الله
(فتاوی نور علی الدرب: ۲/۱۲۱۵).
