روزهٔ دوست شما به عنوان قضای رمضان با نیت در هنگام روز نزد عموم ائمه درست نیست. بنابراین ایشان باید روزهٔ آن روزها را تکرار کند و کفاره‌ای بر عهده‌اش نیست و این حکم تکرار روزه‌ها مربوط به قضای سال اخیر است که هنوز وقت برای قضایش باقی است. اما دربارهٔ سال‌های گذشته، برخی از علما مانند شیخ الاسلام ابن تیمیه ـ رحمه الله ـ این قول را برگزیده‌اند که هرکس عبادتی را از روی جهل به شکل خطا انجام دهد و وقتش خارج شود، لازم نیست که آن را اعاده کند، بنابراین اگر دوست شما این قول را انتخاب کند امیدوارم اشکالی نداشته باشد.