Misvak kullanımına dair belirli bir süre sınırı yoktur. Ancak misvak, kullanılma amacı olan ağzı yiyecek artıklarından ve kötü kokulardan temizleme işlevini yerine getirdiği sürece ondan faydalanmakta bir sakınca yoktur. Bu, belirli bir süreyle sınırlı değildir.
Ancak eğer artık ağız kokusunu ya da yemek artıklarını gideremez hâle gelirse, ya da tadı veya kokusu değişirse, yahut kullanım süresi çok uzamış ve kullanımı zarara yol açacak duruma gelmişse, o zaman misvak kesilerek (eğer mümkünse) veya tamamen yenisiyle değiştirilerek kullanılmalıdır.
“er-Ravdu’l-Murbiʿ”ın “Zâdü’l-Müstaqniʿ” şerhinde şöyle geçmektedir:
“Temizlik sağlayan, zarar vermeyen, dağılmayan, yumuşak bir çubukla –ister yaş ister kuru, ister ıslatılmış olsun– misvak kullanılır. Bu çubuk, arak ağacından, zeytin ağacından, hurma salkımından ya da başka bir ağaçtan olabilir.”
(Hâşiyetü’r-Ravdi’l-Murbiʿ, İbnü’l-Kâsım, 1/148)
Şeyh Abdülazîz b. Abdullah Âl-i Şeyh’e (Allah onu korusun) şu soru sorulmuştur:
Misvak kullanımında belirli bir süre var mıdır? Yani, içindeki keskin maddenin tadı kalmayınca artık kullanılmaz mı? Yoksa o madde kalmasa da Müslüman misvakı kullanabilir ve aynı sevabı ve faydayı elde eder mi?
Şeyh şu cevabı vermiştir:
“Bu konuda bize ulaşan belirli bir şey yoktur. Görünen odur ki, misvakla temizlik yapılabildiği sürece, onunla istivak (diş temizliği) yapmak meşrudur. Çünkü 'Misvak, ağız için temizliktir ve Allah’ın hoşnutluğunu kazandırır'.”
[Nesâî – Tuhâre, Ahmed (6/238), Dârimî – Tuhâre (684)]
En doğrusunu Allah bilir.