Барои кормандон ҳалол нест, ки чунин қарз гиранд, зеро онҳо дар асл яке аз тарафҳои шартнома ҳастанд. Дар суннати саҳеҳ собит шудааст, ки рибохӯр, рибодиҳанда, нависанда ва шоҳидони он лаънат шудаанд.
Аз Ҷобир ривоят шудааст, ки мегӯяд: Расулуллоҳ (дуруду паёми Аллоҳ бар ӯ бод) рибохӯр, рибодиҳанда, нависанда ва шоҳидони онро лаънат кардааст. Ва фармуд: «Онҳо (дар гуноҳ) яксонанд». Ривояти Муслим (1598).
Чунин ба назар мерасад, ки ширкат қарзи рибавиро намегирад, то он даме ки корманд бо хоҳиши худ барои ин қарз ариза надиҳад ва бо ин тартиб барои шартномаи рибавӣ бо ширкат ҳамкорӣ мекунад.
Аллоҳ таъоло мефармояд:
وَلا تَعَاوَنُوا عَلَى الأِثْمِ وَالْعُدْوَانِ
(سورة المائدة: ٢).
«Ва ҳамдигарро дар гуноҳу таҷовуз кӯмак накунед». (Сураи Моида: 2).
Ин кормандон бояд аз ин қарз худдорӣ кунанд ва барои ин худдориашон аз Аллоҳ таъоло подошро интизор шаванд. Шояд Аллоҳ таъоло ба ҷойи он чизе ки аз он даст кашидаанд, ба онҳо чизи беҳтар аз онро медиҳад.
Аллоҳ донотар аст.