Ҳамду сано барои Аллоҳ.
"Агар инсон бемор бошад, барояш истифода бурдани шиёфҳое, ки ба мақъад гузошта мешаванд, ҳеҷ боке надорад, зеро ин кор на хӯрдану нӯшидан аст ва на дар маънои хӯрдану нӯшидан ворид мешавад.
Шариъат танҳо хӯрдану нӯшиданро (дар ҳоли рӯза) бар мо ҳаром кардааст. Бинобар ин, ҳар чи ҷойгузини хӯрдану нӯшидан бошад, ҳукми онро мегирад. Ҳар чизе ки чунин набошад, аз назари лафзу маъно ба он ворид намешавад ва ҳукми хӯрдану нӯшидан барояш собит намешавад".
