Дастфишорӣ бо занони номаҳрам мутлақан ҷоиз нест, фарқе надорад, ки зан ҷавон бошад ё пиразан ва ё марде, ки даст медиҳад, ҷавон бошад ё пирамард, зеро ин амр метавонад боиси фитна барои ҳар ду тараф гардад.
Дар ҳадиси саҳеҳ омадааст, ки расулуллоҳ (дуруду паёми Аллоҳ бар ӯ бод) фармудааст:
«Ман бо занон дастфишорӣ намекунам».
Оиша (Аллоҳ аз ӯ хушнуд бод) гуфтааст:
«Ҳаргиз дасти расулуллоҳ ба дасти зани номаҳраме нарасидааст. Ӯ байъати онҳоро танҳо ба сухан қабул мекард».
Фарқ надорад, ки ҳангоми дастфишорӣ байни дастон чизе (яъне чодар, порча, матоъ ва ё қисмати либос) гузошта шавад ё чизе гузошта нашавад, зеро далелҳо умумӣ мебошанд ва бояд василаҳову роҳҳои фитна баста шаванд.
Аллоҳ соҳиби тавфиқ аст.